807 - według Javoriensia Memorabilia Joachima
Profe do Jawora (zapisanego jako Jawr) miał
przybyć siostrzeniec Karola Wielkiego – Roland (bohater „Pieśni o
Rolandzie”). W imieniu cesarza nakazał jaworskim mieszczanom porzucić pogańską,
fałszywą wiarę oraz obalił i wrzucił do rzek posąg pogańskiego boga „Jupitera”,
stojący w miejscu późniejszego kościoła św. Marcina (po raz pierwszy poświęcając
to miejsce Chrystusowi). Jest to oczywiście legenda (jej tekst podaje min. Schonaich),
nie mająca absolutnie nic wspólnego z realną historią.
1008 - armia cesarza Henryka II w drodze spod Krosna do Niemczy przechodzi przez Jarinę w kraju Ślężan i Dziadoszan - wg. kroniki biskupa merseburskiego Thietmara (Fischer uznał, że owa Jarina jest kronikarskim zniekształceniem Jawora, najnowsze badania nie potwierdzają tej teorii i negują związek informacji Thietmara z Jaworem). Georg Schonaich, który podtrzymuje wiarygodność tej wzmianki, przesuwa datę owego zdarzenia na rok 1010.
1008 - armia cesarza Henryka II w drodze spod Krosna do Niemczy przechodzi przez Jarinę w kraju Ślężan i Dziadoszan - wg. kroniki biskupa merseburskiego Thietmara (Fischer uznał, że owa Jarina jest kronikarskim zniekształceniem Jawora, najnowsze badania nie potwierdzają tej teorii i negują związek informacji Thietmara z Jaworem). Georg Schonaich, który podtrzymuje wiarygodność tej wzmianki, przesuwa datę owego zdarzenia na rok 1010.
1085 - rozszerza się zabudowa Jawora w
kierunku Góry (obecna ulica śeromskiego) oraz Gaju (ulica Chrobrego) - według.
kroniki Fischera (przekaz, używa nazw co najmniej XIII wiecznych).
Badania archeologiczne potwierdzają w tym miejscu osadnictwo wczesnośredniowieczne.
Nie ma jednak żadnych dowodów na istnienie w tym miejscu większej osady.
Ówczesny Jawor, jeśli już egzystował pod tą nazwą z pewnością znajdował się w
miejscu dzisiejszego Starego Jawora (obszar ulicy Starojaworskiej).
1133 - Jawor zostaje otoczony palisadą –
według kroniki Roniusza (Annales Jaurani Godofredusa (Gotfryda?)
Rhoniusa), informację tą powtórzył w rozszerzonej wersji Fischer.
Brak jakiegokolwiek potwierdzenia tej wiadomości przez badania archeologiczne.
Nie posiadamy także żadnych wiarygodnych źródeł pisanych, potwierdzających
istnienie Jawora w tym miejscu i czasie. Wiadomość ta nie może mieć też żadnego
związku ze Starym Jaworem, gdyż na obszarze Śląska nie praktykowano wówczas
budowy ufortyfikowanych osiedli typu wiejskiego. Jest to prawdopodobnie
przeniesienie w
czasie
wydarzenia związanego z pierwszymi latami istnienia lokowanego miasta.
1153 - budowa drewnianej strażnicy w
miejscu przyszłej wieży strzegomskiej[i] - wg. Fischera, powtarza
to także Schonaich (fantazja autora, brak potwierdzenia w dokumentach
czy badaniach archeologicznych). Informację tą moglibyśmy uznać tylko wraz z
przyjęciem założenia, że w owym czasie Jawor istniał już jako miasto na całym
obszarze zajmowanym w średniowieczu, na co nie ma jakichkolwiek dowodów. Gród z
XII-XIII wieku przedstawiony przez Jana Rybotyckiego w „Jawor od zarania
dziejów do roku 1263”, Jawor 1984 r, s. 33 jest teorią nie popartą moim
zdaniem żadnymi dowodami – przede wszystkim archeologicznymi (w XII w. byłoby
to jedno z największych osiedli tego typu w ówczesnej Polsce). W każdym innym
wypadku budowa samodzielnej strażnicy w tym miejscu
nie
miałaby żadnego sensu.
1192 - Jawor wraz z Zawonią wchodzi w skład
osobistego majątku księżnej Jadwigi, Ŝony
Henryka
Brodatego (informacja
z kroniki Fischera, wymaga poważniejszej kwerendy w dokumentach, prawdopodobnie
dotyczy osady znanej później jako Stary Jawor).
1199 – według Fischera rozpoczęła się
budowa wieży strzegomskiej (wymysł kronikarza, dotyczy obiektu pochodzącego z całą pewnością co
najmniej z drugiej połowy XIII wieku).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz